https://pixabay.com/get/gbe1b2741b844d5949a1a719616096e6c75defa323076c6cfb82be870d0e98ef8c10f61f261659be4654da9fac0f308d75a94fef912f616e16ba7bb648a1b7e14_1920.jpg
*Źródło: Pixabay*
---
<div class="text-justify">
Dzień dobry wieczór.
Definitywnie żegnam się z poprzeczką. Dzisiaj zabrakło duuużo, bo mam raptem 13 tysięcy kroków. Nic to, poprawiłam swój wynik z poprzedniego miesiąca, więc jestem w pełni usatysfakcjonowana moim rezultatem. Mało tego, że poprawiłam wynik to nawet w te dni, kiedy strącałam poprzeczkę byłam aktywna. Wróciłam też do biegania i coś tam sobie troszkę truchtam, więc zwycięstwo pełną parą.
Znów spało mi się wybornie. Najgorsze, że śpi mi się najlepiej nad ranem, kiedy czas wstawać. Strasznie mi się ostatnio nie chce podnosić z łóżka, a nigdy takich problemów nie miałam. Należę do osób, które podnoszą się na pierwszą nutę budzika, a ostatnio nawet przestawiam budzik, żeby spać chwilę dłużej. Szok i niedowierzanie.
W pracy było znośnie. Irytuję się, bo ja bym inaczej poprowadziła szkolenie nowego pracownika, ale to tylko moje życzeniowe myślenie. Zaciskam zęby, żeby z pokorą wykonywać wszystkie czynności, które mi zlecają nawet jeśli są one totalnie bez sensu i niezwiązane z tym, czym będę się docelowo zajmować. Jutro zostaję sama na dziale i mam nadzieję, że nie dojdzie do żadnej katastrofy, bo wiem, że bym się tym bardzo przejmowała. Oby wszystko poszło dobrze.
Po pracy poszłam sobie potruchtać. Nie wiem dlaczego, ale moje nogi kompletnie nie miały mocy do biegania. Bardzo dużo marszu, ból nóg i totalny brak mocy. Płuca mogły, ale niestety kopytka nie nadążały. Mimo wszystko przybijam sobie piątkę za to, że w ogóle wyszłam i te przynajmniej 30 minut się poruszałam na świeżym powietrzu. Chciałabym świetne wyniki na już, teraz i dużo mnie kosztuje zaakceptowanie, że potrzeba na to czasu. Meh. Chciałabym już. A to jeszcze trzeba się sporo namęczyć, żeby coś osiągnąć.
Wróciłam do domu mocno zmęczona i już nie chciało mi się nic, a co gorsze zapomniałam wykupić sobie leki i musiałam w trybie pilnym biec jeszcze do apteki. Leki mi służą, bardzo ustabilizowały moje samopoczucie, więc nie chciałam robić nawet jednego dnia przerwy od ich zażywania. I dobrze, że poszłam, bo i tak wszystkich nie udało mi się kupić i wieczorem musiałam kombinować z porcjowaniem. Na osłodę trudów dnia wjechała czekolada i chociaż chciałabym zgubić brzuch to jednak postanowiłam sobie czekolady nie odmawiać, ponieważ jakieś drobne przyjemności też muszę w życiu mieć, koniec i kropka.
*Źródło: fotografia własna*
Wieczorem szybko idę spać, bo przede mną pracujący weekend znów. Mam nadzieję, że tym razem nie wydarzy się nic złego..
Do jutra!
</div>
hiveblocks