![shutterstock-481530088.png](https://cdn.steemitimages.com/DQmeccEVmX6jJ8ug5nBFfFKaTuQQoU8BJVGueTJL6Dv5APN/shutterstock-481530088.png)
Herkes sana olan inancını yitirdiğinde senden bir şey olmayacağını düşünür. Ve bir çok tabiri vardır bu inanç eksikliğini anlatmanın... Aslına bakılırsa duymak çok hoşumuza gitmez. Ama durup baktığında söylendiğinde seni rahatsız eden şeyi yaşıyor olman daha kötü değil mi? Hayatın ile ilgili bir şey yapman gerektiğinde düşünüyor olman kendini değersizleştirip, herkesten önce kendine olan inancını kaybetmek değil mi? 

Senin inanmadığın birine başkası neden inansın? 

Seni dünyaya emanet eden Rabbin sana en muhteşem şeyi de beraber verdi. Beyin! Ve bunu kullanmanın tüm özgürlüğünü de sana bıraktı. Her şeye gücü yetebilecek iken, nasıl oldu da beynine müdahale etmeyip onu senin kendi yönetimine bıraktı hiç düşündün mü? Çünkü özgürlük senin doğuştan ruhuna işlendi.Henüz çocuktun ve elini atmak istedin her şeye! Ne sobadan korktun elin yanar diye nede ağzına attığın taş topraktan. Öyle cesurdun ki taşımaktan korkmadın senden ağır tabağı, oyuncağı yada bisikleti... Çok şey öğrendin, soba elini yakınca dokunulmayacağını öğrendin. Taşı çiğneyemeyince yenilmeyeceğini öğrendin. Ama bilmen gereken bir şey var bunu sen denedin. Bunlar senin deneyimlerindi. Peki denemeden nasıl oldu da hayallerinin gerçekleşmeyeğine inandın? Nasıl oldu da o sobaya dokunacak cesaretli çocuktan, bir anda senden bir ok olmayıp hedef vuramayacağına inandın... Sen inancını kaybedince herkes de sana karşı kaybetti.

Bir gün diye ertelediğin hayatın; o günlerin toplamı olduğunu, artık erteleyecek gün kalmadığında anlıyorsun. Paulo Coelho "Bir gün uyanacaksınız ve her zaman yapmak istediğiniz şeyler için zaman kalmamış olacak." derken seni bir gün dediğin günden bugüne çekmeye çalışıyordu. Ama sen hep bir gün daha erteledin. Oysa daha görebileceğin çok fazla şey, yapabileceğin dünya kadar şey vardı ama sen öldün...

Eğer bugün senin için bahsettiğin o "bir gün" değilse, ve hala yapabileceğin şeyleri gerçekleştirmek yerine zamanı hızla tüketip, son güne gelmek üzere bir yolculuktaysan, miras bırakacağın sadece senin bile yapmaya tenezzül etmediğin bir hedefse, şunu bil ki, senden bir OK olmaz..   

Kim bilir belkide bu yazı senin için yazıldı, hedefi vur, anı yaşa, zamanı doldur ve hayalini kurduğun yaşam evresine geç diye. O cesur bebeği hayatının tüm evresinde yüreğinde taşı diye. İçindeki çocuğun sadece sevgisini değil sevgisi ile beraber cesaretini de kullan diye... 

Kolay Gelsin...