Rozumiem, że wolisz oglądać ruchome obrazy niż zadrukowane stronice książek ("*Nie czytałem książki*"), ale jeśli masz wątpliwości, to można do książek od czasu do czasu zaglądnąć.
 Piszesz: *ciężko mi sobie wyobrazić, żeby ludzie mówili do siebie w taki sposób. Okej, rozumiem że język polski z XVII wieku trochę się różnił od współczesnego, ale czy aż tak bardzo?* 
Jeżeli chcesz tę kwestię sobie wyjaśnić i poznać nieco pojęć z epoki, do której się odnosisz, to polecam opowiadania - uprzedzam post, który na ten temat zamierzałem napisać - powstałe prawdopodobnie pod wpływem spotkania autora z Adamem Mickiewiczem.
"*"Spotkawszy się z Mickiewiczem w Rzymie 1830 r., bawiłem go nieraz różnymi opowiadaniami zaczerpniętymi z tradycji i zasilonymi powziętym od najmłodszych lat nawyknieniem studiowania żywych podań i szperania po starych archiwach i papierach, jako to w Nieświeżu, Tulczynie itd., lubo bynajmniej nie w celach naukowych i nie przypuszczając nawet, bym miał kiedyś z tego literacki użytek. Uważałem, jak wielkie wrażenie te moje gawędy na Mickiewiczu wywierały, w czym znachodziłem najsilniejszą pobudkę do dalszych opowiadań. Wreszcie jednego razu, słuchając uważnie, z żywym zajęciem i w głębokim milczeniu, przerywa mi Mickiewicz i mówi:
"Proszę cię, spisz to wszystko" - "Nigdy się na autora nie kształciłem" -odparłem. "Spróbuj." - "Jako żywo, to nie materiał do literackiego opracowania" - "I owszem, pisz, zaklinam cię." - "W jaki sposób?" "Jak mówisz..."*"
[z: Posłowie *Pamiątki Soplicy*, hrabia Henryk Rzewuski](https://literat.ug.edu.pl/soplica/index.htm)
**Skoro podobały się A. Mickiewiczowi to mam nadzieję, że Tobie również się spodobają, a przy okazji wyjaśnisz sobie nurtujące Cię wątpliwości.**

* *Gawęda szlachecka jest gatunkiem znanym tylko jednej literaturze - polskiej. Jest gatunkiem polskim, wyrosłym na glebie kultury szlacheckiej. Jest zapisem i przetworzeniem artystycznym formy mówionej, a kultura codzienności Polski szlacheckiej to kultura słowa mówionego.() Wiedzę o świecie [szlachcic] nabywał gawędząc lub przysłuchując się rozmowom starszych bądź wyżej postawionych, a zatem z założenia mądrzejszych czy przynajmniej bardziej bywałych. "Sztuka dobrze i długo mówienia" stanowiła koronę nauki szkolnej i główny jej cel.*
 
.

Jeśli chodzi o obraz Matki Boskiej Częstochowskiej i czasy Jeremiego Wiśniowieckiego to wystarczyłoby abyś zajrzał na dwa ekrany w wikipedii [Obraz MB Częstochowskiej](https://pl.wikipedia.org/wiki/Obraz_Matki_Boskiej_Częstochowskiej) i [Jeremi Wiśniowiecki](https://pl.wikipedia.org/wiki/Jeremi_Wiśniowiecki), **aby nie pisać bzdur**, bo już za Władysława Jagiełło, czyli 200 lat wcześniej
 * *Mocno uszkodzony obraz został przewieziony do Krakowa i umieszczony w ratuszu. Następnie król Władysław Jagiełło zlecił jego naprawę malarzom ruskim. Podobną relację podaje Mikołaj Lanckoroński w dziele pt. Historia venerande imaginis Beatae Mariae Virginis quae in Claro Monte in magna veneratione habetur, informując ponadto, że:* 
**[Obraz został] przyozdobiony złotem, srebrem i klejnotami ze skarbu Królewskiego Majestatu.** 
( cyt. z wiki: o. Jan Stanisław Rudziński OSPPE: Odkrywamy Jasną Górę. Dar wotywny Jagiełły.)

Twoje ignoranckie wypowiedzi osłabiają Twoje zamierzone cele sprowokowania do ewentualnej dyskusji.