<center><a href="https://travelfeed.io/@snufkin/przepiekne-zimowe-gorce-jak-sie-ubrac-na-tegie-mrozy-oraz-swiat-wg-ks-tischnera">Read this post on TravelFeed.io for the best experience</a></center><hr />

<img src="https://img.travelfeed.io/snufkin%2F20210215T112212605Z-IMG_6829.jpg" />
<hr />
<i>Przepiękne zimowe Gorce z Łopusznej. Próba objazdu korka bez łańcuchów, tęgi mróz, mnóstwo śniegu, maraton Turbacz i słońce przez 15 minut. W poście rada&nbsp; jak się ubrać na taką pogodę. Ale zacznę od cytatu znalezionego w Łopusznej, gdzie jest pochowany&nbsp;</i><i>ksiądz-góral-filozof Józef Tischner:</i>

<center><figure><img alt="Tischnerówka, Łopuszna" src="https://img.travelfeed.io/snufkin%2F20210215T112543911Z-1b016ddd-a5fb-49fe-b19e-850314af62ef.jpg" width="900" height="1600" /><center><figcaption><i>Tischnerówka, Łopuszna</i></figcaption></center></figure></center>

<h2>Plan</h2>

W planie były Tatry (Grześ i Rakoń), ale nie chciałem testować jak się wędruje przy odczuwalnej temperaturze -54 stopnie. Zamiast ekstremalnych doświadczeń, wybraliśmy z <a href="https://www.facebook.com/Klub.Wloczykijow">Klubem Włóczykijów</a>&nbsp;zimowe Gorce z <b>Łopusznej</b>. Gorce stają się moimi ulubionymi górami. Zaledwie dwa tygodnie temu wybraliśmy się na<a href="https://klubwloczykijow.truvvl.blog/zimowe-gorce-last-minute-turbacz-i-stare-wierchy-z-nowego-targu"> Turbacz z Nowego Targu</a>. W październiku była <a href="https://klubwloczykijow.truvvl.blog/korona-gor-polski-turbacz-gorce">wędrówka z Ochotnicy</a> w ramach projektu <a href="https://klubwloczykijow.truvvl.blog/korona-gor-polski-2020-21">Korony Gór Polski</a>. A jeszcze przecież latem przeszedłem prawie całe Gorce czerwonym <a href="https://klubwloczykijow.truvvl.blog/glowny-szlak-beskidzki-2020">Głównym Szlakiem Beskidzkim</a>.

<div style="max-width:960px;overflow:hidden;margin:0 auto;min-width:300px;"><iframe src="https://mapa-turystyczna.pl/map/widget/route/h1l0p1/zuy.html" height="920" frameborder="0" style="width:100%;border:0;"></iframe><a href="https://mapa-turystyczna.pl/route/zuy?utm_source=external_web&amp;utm_medium=widget&amp;utm_campaign=route_widget" target="_blank" style="color:#999;padding:7px 0;font-size: 13px;font-family:Roboto,Arial,sans-serif;display: inline-block;">Trasa: Łopuszna – Łopuszna | mapa-turystyczna.pl</a></div>

Początek nie był obiecujący. Google zaproponował objechanie korka na Zakopiance. Objazd skończył się na pierwszej górce w Rdzawce. Bez łańcuchów auto nie dało rady. Trzeba było wrócić na Zakopiankę i swoje odstać. Do Łopusznej dojechaliśmy dopiero o 9:45. Późno jak na zimę.

Na parkingu temperatura -13 i mnóstwo śniegu. W ciągu dnia śniegu jeszcze przybyło, ale za robiło się 'cieplej'. Po powrocie na parking termometr wskazywał tylko -6.

<h2>Jak żyć? (Tzn jak się ubrać?)</h2>

<center><figure><img alt="Autor na szlaku" src="https://img.travelfeed.io/snufkin%2F20210215T121743381Z-fc78a620-7fee-4c4d-ae9c-051569371f02.jpg" width="900" height="1600" /><center><figcaption><i>Autor na szlaku</i></figcaption></center></figure></center>

Prognozy straszyły bardzo niską odczuwalną temperaturą. Ubrałem się więc inaczej niż zwykle. Przede wszystkim zamieniłem skarpetki z wełny merino - bardzo dobre na lekką zimę - na dwie warstwy. Na stopę lekka skarpetka "bambusówka", na to grubsza wełniana. Dodam, że moje buty są całoroczne (goretex, nieocieplane), noszę je 3 sezon, ale wcześniej moje zimowe wypady w góry były sporadyczne. Pomysł z dwiema skarpetkami generalnie sprawdził się, ale na postojach stopy trochę jednak marzły. Na kolejny sezon kupię nowe buty na zimę a obecne zostaną na wędrówki przy dodatniej temperaturze. Na łydkach stuptuty - dzięki nim śnieg nie wpada do buta od góry gdy wejdziemy w zaspę.

Na nogach spodnie softshell (nieocieplane), pod nimi zwykłe bawełniane kalesony (<i>już po wyprawie dokupiłem sobie getry trekkingowe - będą na następny raz</i>). Na górze cienka bielizna termiczna, bluza z kapturem z grubego materiału aktywnego i kurtka softshell (dwuwarstwowa, ale nieocieplana). Do tego na szyję cienki komin, który w schronisku służył za maseczkę. Czapka cienka, sportowa, na nią kaptur bluzy a na otwartych przestrzeniach dodatkowo kaptur kurtki. Na dłonie dwie pary rękawiczek - para zewnętrzna z jednym palcem, z materiału, których chroni przed wiatrem ale bez ocieplenia. Wewnętrzne cienkie, przylegające do ręki z 'funkcją obsługi komórki'.

Taki zestaw sprawdził się znakomicie - dla mnie. W żadnym momencie nie było mi zimno. To oczywiście kwestia indywidualna. Są tacy, którzy chodzą w kurtkach puchowych i są morsy z gołymi torsami.

Mała rada - przy takiej temperaturze kijki trzeba rozłożyć od razu po wyjściu z auta. Ja zabrałem się za to dopiero jakieś 3km później. I niestety jeden zamarzł, dolnej części nie dało się wysunąć. Dopiero po ogrzaniu w schronisku na Turbaczu kijek wrócił do pełnej sprawności.

<h2>Zimowa kraina</h2>

<center><figure><img alt="Szlak czarny z Łopusznej na Polanę Rąbaniska" src="https://img.travelfeed.io/snufkin%2F20210215T114736625Z-IMG_6828.jpg" width="3024" height="4032" /><center><figcaption><i>Szlak czarny z Łopusznej na Polanę Rąbaniska</i></figcaption></center></figure></center>

Pierwsze 3 kilometry przeszliśmy drogą przykrytą śniegiem. Raczki na butach pozwalały na dość szybki marsz. Byliśmy w czwórkę, ale już na początku podzieliśmy się na 2 grupki. Pierwszej tempo narzucił Traper. Ja szedłem z tyłu, co miało tę zaletę, że szlak był wstępnie przetarty. Śnieg był drobny, puszysty, nie kleił się do butów. Nie zapadaliśmy się też głęboko - pod warstwą puchu był solidnie zmrożony i zbity wcześniejszy śnieg. Wędrowanie przypominało chodzenie po suchym piasku.&nbsp;

Szliśmy czarnym szlakiem Pierwszych turystów spotkaliśmy dopiero na <b>Polanie Rąbaniska</b>, w miejscu spotkania z czerwonym<b>&nbsp;</b><a href="https://klubwloczykijow.truvvl.blog/glowny-szlak-beskidzki-2020">Głównym Szlakiem Beskidzkim</a>. Puste, przepiękne zimowe Gorce. Jest bajkowo i cudownie cicho. W takich okolicznościach spotkanie z nielicznymi wędrowcami to przyjemność.&nbsp;

<center><figure><img alt="Wejście do Gorczańskiego Parku Narodowego" src="https://img.travelfeed.io/snufkin%2F20210215T115322185Z-IMG_6823.jpg" width="3024" height="4032" /><center><figcaption><i>Wejście do Gorczańskiego Parku Narodowego</i></figcaption></center></figure></center>

<h2>15 minut słońca</h2>

Czerwony szlak przez <b>Polanę Zieleniecką</b> i <b>Kiczorę</b> jest mi dobrze znany z <a href="https://klubwloczykijow.truvvl.blog/tag/gorce">poprzednich wędrówek</a>. Ale zimą jest inaczej. Zwłaszcza gdy wędrujemy w chmurze. Nie ma kolorów. Wszystko jest biało-czarne.

Na Hali Długiej spotkała nas pogodowa niespodzianka. Z jednej strony uderzył w nas przenikliwy wiatr, którego wcześniej nie czuliśmy. Tego akurat można było się spodziewać po wyjściu spod osłony lasu. Ale słońca w pochmurny dzień nie spodziewaliśmy. Wyszło na ok. 15 minut i nasz czarno-biały świat roziskrzył się srebrem śniegu. Zdjęcia z błękitem zimowego nieba są diametralnie różne od tych wcześniejszych.

<center><figure><img alt="Hala Długa pod Turbaczem" src="https://img.travelfeed.io/snufkin%2F20210215T130346553Z-IMG_6841.jpg" width="4032" height="3024" /><center><figcaption><i>Hala Długa pod Turbaczem</i></figcaption></center></figure></center>

Co ciekawe, Traper, który ruszył przodem, tego okna pogodowego nie miał. Miał nad nami ok. 45min przewagi. Czas wykorzystał na atak szczytowy na Turbacz (szczyt jest 10min od schroniska :-). Przy okazji, umówiliśmy się, że następnym razem, zaczekamy na siebie pod szczytem i wejdziemy razem z hymnem na ustach :-)

Okno pogodowe trwało może 15min. Potem słońce schowało się za chmurami. Na kolejnych zdjęciach próżno szukać błękitu. To poniżej, z bacówką na Hali Długiej uchwyciło moment gdy ostatnie promienie słońca padły na ośnieżony dach. Zaraz potem znów zrobiło się szaro.

<center><figure><img alt="Bacówka na Hali Długiej" src="https://img.travelfeed.io/snufkin%2F20210215T130904194Z-IMG_6843.jpg" width="4032" height="3024" /><center><figcaption><i>Bacówka na Hali Długiej</i></figcaption></center></figure></center>

W schronisku na Turbaczu zaplanowany posiłek. Akurat odbywał się bieg Turbacza (21 i 47km), do tego sporo wędrowców i narciarzy. Zjedliśmy i ruszyliśmy z powrotem - szlakiem niebieskim do Łopusznej.

<h2>Ksiądz - góral - filozof</h2>

Szlak początkowo pokrywał się z trasą biegu. Ale po chwili biegacze skręcili w stronę Nowego Targu (szlakiem, którym <a href="https://klubwloczykijow.truvvl.blog/zimowe-gorce-last-minute-turbacz-i-stare-wierchy-z-nowego-targu">wchodziliśmy 2 tygodnie wcześniej</a>), a my mieliśmy przepiękne zimowe Gorce prawie tylko dla siebie. Prawie, bo co jakiś czas mijaliśmy się z grupką 6 panów rozgrzewających się piersiówki...

Do Łopusznej zeszliśmy w gęsto padającym śniegu. Nie przeszkodził nam jednak w udokumentowaniu Tischnerówki - izby pamięci poświęconej księdzu <b>Józefowi Tischnerowi</b>. Zapadał już zmrok (efekt późnego startu na trasę) a mieliśmy jeszcze przed sobą drogę do domu. Nie weszliśmy więc do środka. Jeśli będę jeszcze kiedyś w okolicy, odwiedzę to miejsce związane z autorem "<b>Historii filozofii po góralsku</b>".

<center><figure><img alt="Tischnerówka w Łopusznej" src="https://img.travelfeed.io/snufkin%2F20210215T132223407Z-IMG_6845.jpg" width="3024" height="4032" /><center><figcaption><i>Tischnerówka w Łopusznej</i></figcaption></center></figure></center>

[//]:# (!pinmapple 49.543185 lat 20.118931 long Turbacz z Łopusznej d3scr)



<hr /><center><em>View this post <a href="https://travelfeed.io/@snufkin/przepiekne-zimowe-gorce-jak-sie-ubrac-na-tegie-mrozy-oraz-swiat-wg-ks-tischnera">on TravelFeed</a> for the best experience.</em></center>

[//]:# (!pinmapple 49.4833 lat 20.1333 long  d3scr)