hiveblocksအိမ္ျပန္ခ်ိန္ ၀တၳဳ
.......................လူခါး
(၁)
မိန္းမ ဟုသူ ့စိတ္ထဲမွတိတ္တဆိတ္ေရရြတ္ခဲ့ရသည့္အခါတုိင္း ေက်ာင္းသင္ခန္းစာထဲမွ ေရသည္မိန္းမကုိ သူ သတိရသည္ ။
ေျမာက္ျမဳိ ့ရုိးၾကားတြင္ ဝွက္ထားေသာ ေငြေလးေရြးအား က်ဲက်ဲေတာက္ပူသည့္ ေလပူ၊ ေနပူ၊ဖုန္ထူထူထဲတြင္ ဝမ္းသာအားရ ေျပးလႊားရယူခဲ့သည့္ ေရသည္ ေယာက္က်ားအားလည္းသတိရသည္ ။
ထုိေရသည္ျပဇာတ္ထဲတြင္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ အိမ္ေရွ ့အရာ အပ္နွင္းျခင္းခံရေသာ ေရသည္ေယာက္က်ားက ခ်စ္လွစြာေသာေရသည္မိန္းမအား စီးေတာ္ယာဥ္နွင္ ့မူးၾကီးမတ္လ်ာတုိ ့ကုိေစလႊတ္၍ မည္သူက ေခၚေစသည္ဟု မဆုိေစဘဲ အိမ္ေရွ ့အာဏာသက္သက္ျဖင့္
ေခၚယူေစခဲ့့၏ ။
“ အစပ္ကတစ္ရာ အဖာကဗရဗ်စ္ ေမွာင္က်ေအာင္ ညစ္ပါတဲ့ ပုဆစ္အိမ္ကုိ ”
ဟု တင္စားေခၚေဝၚရေလာက္ေအာင္ ဆင္းရဲမြဲေတလွေသာေရသည္မိန္းမသည္ အိမ္ေရွ ့စံဟူသည္ ့ အသံနွင့္အတူ မင္းခမ္းမင္းနား မူးၾကီးမတ္လ်ာတုိ ့ကုိ ျမင္သည္နွင္ ့စိတ္အစဥ္တြင္ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္လ်ွက္ ရွိေပလိမ့္မည္ ။
နန္းေတာ္သုိ ့ေရာက္၍ မိမိအားေခၚေစခုိင္းသူမွာ ေျမာက္ျမဳိ ့ရုိးၾကားတြင္ ဝွက္ထားေသာ ေငြေလးေရြးအားသြားယူမည္ဆုိေသာ ေရသည္ေယာက္က်ားပင္ ျဖစ္သည္ကုိ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ ့ျမင္လုိက္ရပါလွ်င္မူ အတုိင္းအဆမရွိ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကုိ မုခ်မေသြ ခံစားရေပလိမ့္မည္။
ဟုတ္ၿပီ ။ ဤ ေနရာအထိ သူလက္ခံသည္ ။ အကယ္၍ အိမ္ေရွ ့စံသည္ ေရသည္ေယာက္က်ားမဟုတ္ဘဲ တျခားသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့ပါလွ်င္ေရာ ။ ေရသည္မိန္းမတစ္ေယာက္ မည္သုိ ့တုန္ ့ျပန္မည္ကုိ သူ သိလုိလွပါသည္ ။ျဖစ္နုိင္ေခ် အရွိဆုံးကုိ ေတြးဆရမည္ ဆုိလွ်င္ ထမင္းတစ္နပ္မွ်ပင္ နပ္မွန္ေအာင္မစား
နုိင္ေသာေရသည္မိန္းမသည္ အနည္းငယ္ အံ့ၾသမွဳျဖစ္ရုံမွတပါး အျခားစဥ္းစားေနလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ ။
............................................................................................................
(၂)
ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာေလဆိပ္သုိ ့ ေလယာဥ္ရပ္နားသည္နွင့္ သူလည္း အမ်ားနည္းတူ “ JOB ” ဆုိသည့္ ျပည္ပအလုပ္သမား မ်ားအတြက္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ေလွ်ာက္လမ္းထဲမွ တကၠစီကားတုိ ့ရွိရာသုိ ့ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္ ။
ၾကဳိတင္၍ ဖုန္းဆက္ထားေသာ္လည္း သူ ့ကုိလာၾကဳိသည့္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ မေတြ ့ဘဲ ျဖစ္ေနသည္ ။ နီးရာတကၠစီဒရုိင္ဘာအား “ အင္းစိန္ရြာမ အေရွ ့” ဟု လုိရာခရီးကုိ သူေျပာျပလုိက္စဥ္မွာပင္ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းေသာအသံတစ္ခုက မလွမ္းမကမ္းမွ ထြက္ေပၚလာသည္ ။
“ ကုိယ္ေရ...ဒီမွာ ထားေရာက္ၿပီ ”
အသံနွင့္အတူ အငွားကားတစ္စီး သူ ့အနားထုိးရပ္လာသည္ ။ကားေပၚမွ ဆင္းလာေသာ အမ်ဳိးသမီးကုိ ျမင္သည္နွင့္ သူ၏ စိတ္မွ “ မိန္းမ” ဟု တိတ္တဆိတ္ ေရရြတ္မိလုိက္၏ ။ မွန္ပါသည္။ သူ၏ မိန္းမ ထား ျဖစ္ပါသည္ ။
သူမသည္ တုိင္းတစ္ပါး၌ ဒုကၵအမ်ဳိးမ်ဳိးၾကားထဲမွ ပုိ ့ထားခဲ့သည့္ သူ ့ေခြ်းနဲစာတုိ ့ျဖင္ ့ တင့္တယ္ခ်င္တုိင္း တင့္တယ္၍ ေနေလသည္ ။ သုံးနွစ္ဆုိသည့္ သူတုိ ့ နွစ္ေယာက္ေဝးေနခဲ့သည့္အခ်ိန္က သူမ၏အလွတုိ ့အား ညွိဳးမိွန္သြားေစျခင္းငွါ မစြမ္းနုိင္ေတာ့ဘူးလား ဟု သူေတြးမိသည္ ။ ဒါမွမဟုတ္ သူ၏ အိမ္အျပန္ခရီး
အား နွစ္နွစ္လုိလုိရွိသည္ဟု ျမင္သာထင္သာေအာင္ ျပင္ဆင္ခ်ယ္သ လာျခင္းေပလား ဟု သူ မရုန္ ့မလြန္ေတြးျဖစ္လုိက္ေသးသည္ ။
သူက မူလ စကားစထားေသာ တကၠစီေပၚသုိ ့ေရွ ့ခန္းမွ တက္ထုိင္လုိက္သည္ ။
“ ေၾသာ္..ကုိယ္က ကားငွါးသြားၿပီလား၊ ဒါဆုိ ဦးေလး ျပန္လုိက္ေတာ့ေနာ္”
သူမက သူမစီးလာခဲ့ေသာ ကားသမားအား ပုိက္ဆံတခ်ဳိ ့ထုတ္ေပးေနေသးသည္ ။
ထုိ ့ေနာက္ ကားေနာက္ခန္းထဲသုိ ့သူမ ဝင္ထုိင္လုိက္သည္နွင္ ့ကားကေလးက ေလယာဥ္ကြင္းထဲမွ အရွိန္ျပင္္းသည့္ ျမားတစ္စင္းပမာ ေျပးထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္ ။
........................................................................................................
(၃)
“HIV positive”
ေသြးအေျဖစာရြက္မွ HIV positive ဆုိသည့္ စာတန္းအားဖတ္ရင္း သူ ့နွဳတ္ခမ္းအစုံတုိ ့ က အထက္သုိ ့မသိမသာ ေကြးတက္သြားၾက၏ ။
“ ေရာ့ ဖတ္ၾကည့္ ၊ မင္း ငါ့ကုိ မေပါင္းခ်င္ေတာ့ရင္ အခုတစ္ခါထဲ တရားရုံးသြားၿပီးကြာရွင္းမယ္ ”
ပထမဆုံး သူ သတိထားလုိက္မိသည္က ျပဴးက်ယ္သြားေသာ သူမ ၏ မ်က္ဝန္းမ်ား ။
ထုိ ့ေနာက္ တစ္ေပါက္ခ်င္းလိမ့္ဆင္းလာသည့္ မ်က္ရည္စက္မ်ား ။
“ ဘယ္လုိေျပာလုိက္တာလဲ ကုိရယ္ ၊ ထား..ထား....ကိုယ္ ဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္ ထားက ကုိယ့္ရဲ ့ဇနီးပါ”
“ဟင္း..ဟင္း”
သူ တစ္ခ်က္မခ်ိျပဳံး ျပဳံး လုိက္မိသည္ ။ ဒီလုိ အခ်ဳိးမ်ဳိးနွင့္ သူ ့ကုိ ျပဳစားလု္ိ ့ရမတဲ့လား။ က်စမ္း..မင္းမ်က္ရည္ေတြ က်စမ္း မိထား ။ ငါ့မိဘနွစ္ပါးရဲ ့ေပးစရာ အေၾကြးေတြ
နဲ ့ ငါ့ဘဝကုိ မင္းလက္ထဲ စေတးပစ္ခဲ့ရတာေလ ။ ခု ငါ့ကုိပုိင္ဆုိင္ရတဲ့အတြက္ မင္းဘယ္ေလာက္နာက်င္ရမယ္ဆုိတာ ဒါပထမဆုံးသင္ခန္းစာပဲ ။
သူ ့ရင္ထဲမွ ေျပာခ်င္ေသာအေၾကာင္းအရာတု္ိ ့ကစကားလုုံးတုိ ့အျဖစ္နွဳတ္ခမ္းဖ်ားသုိ ့ ေရာက္မလာၾကေတာ့။ ျမန္မာျပည္သုိ ့ျပန္လာခါနီး သူ ့သူငယ္ခ်င္း ေဒါက္တာ ေဝလင္းဦးဆီသုိ ့ ဖုန္းဆက္ခဲ့သည့္ေန ့ရက္ကုိျပန္သတိရမိသည္ ။ထုိေန ့က တုိက္ဆုိင္စြာပင္ သူနွင္ ့ေဝလင္းဦးနွင္ ့ ပက္ပင္း ေတြ ့ျဖစ္ၾကသည္ ။
“ ဟယ္လုိ ေဒါက္တာေဝလင္းေျပာေနပါတယ္ ခင္ဗ်ာ”
“ ဟာ ေဟ့ေကာင္ၾကီး ၊ ငါရဲမင္းသိန္းပါကြ ။ ငါတစ္ပါတ္အတြင္း ျပန္လာခဲ့မယ္ ။ အဲဒါ မင္းကုိ ၾကဳိၿပီးအေၾကာင္းၾကားထားတာ ”
“ ဟေကာင္ ငရဲ ..ဝမ္းသာတယ္ကြာ၊ လာၾကဳိရမလားေျပာ”
“ ေနပါေစကြာ ၊ မိထားလာၾကဳိလိမ့္မယ္ ။ မင္းကုိ အကူအညီတစ္ခုေတာင္းစရာရွိလုိ ့”
“ ေဟ..ဘာမ်ားလဲကြ ။ မင္းဟာက ျပန္ေတာင္မေရာက္ေသးဘူး”
“ ငါ ရန္ကုန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မိထားကုိေခၚၿပီးမင္းဆီလာခဲ့မယ္ ။ ငါေသြးစစ္မလုိ ့ ။ မင္းက ငါ့ေသြးထဲမွာ ဘာမွ မေတြ ့ေတြ ့ HIV positive
လုိ ့အေျဖေပးရမယ္”
“ ဖြ..မေျပာေကာင္းမဆုိေကာင္း ငရဲရာ ၊ မင္းဟာက ထားစိတ္ဆင္းရဲရမယ့္ ကိစၥၾကီးကြ”
“ မင္း မသိပါဘူးကြာ ၊မိထားကုိပညာျပခ်င္လုိ ့ကြ။မင္းသာငါေျပာတဲ့အတုိင္းလုပ္။ ေလယာဥ္တက္ခါနီးမွ တစ္ခါထပ္ဆက္မယ္ ဒါပဲ”
...........................................................................................................
(၄)
အတိတ္ကုိ အတိတ္၌သာထားခဲ့ခ်င္ေသာ္လည္း အတိတ္သည္ သူနွင္ ့အတူ အရိပ္တစ္ခုပမာ မကြဲမကြာ လုိက္ပါလာခဲ့သည္ ။ တစ္ေန ့တြင္ ေဖေဖက သူလုံးဝထင္မွတ္မထားေသာ စကားတစ္ခြန္းအား ေလးေလးနက္နက္ေျပာလာခဲ့သည္ ။
“ သား ကုိရဲ ..သားကုိ ေဖေဖတုိ ့မိသားစုရဲ ့ စီးပြားေရး အေနအထားနဲ ့ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာေအာင္ ဘယ္လုိထားခဲ့သလဲဆုိတာေျပာျပမယ္ ”
ေဖေဖ့စကားကုိၾကားစ၌ သူ ့စိတ္တြင္ ထင့္ခနဲ ျဖစ္မိသည္ ။ ေဖေဖ့ရဲ ့ကားဝပ္ေရွာ့ လုပ္ငန္းနွင့္ပင္သူ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့လား ။ ေနာက္တစ္နွစ္ဆုိ သူဆရာဝန္ျဖစ္ျပီေလ။ေဖေဖတုိ ့ေမေမတုိ ့ကုိ သူတတ္သည့္ ဆရာဝန္ပညာနွင့္ တစ္လွည့္လုပ္ေကြ်းျပဳစုမည္ဟု သူေတြးထားခဲ့၏ ။
ယခုေတာ့ ေဖေဖက သူလုံးဝထင္မွတ္မထားေသာ စကားျဖင့္နိဒါန္းပ်ဳိးေနေလၿပီ ။
“ ေဖေဖ တုိ ့လုပ္ငန္းနဲ ့သားဆရာဝန္ျဖစ္ဖုိ ့ဆုိတာမလြယ္ဘူးသား ။ ဒါေၾကာင္ ့ အရည္အခ်င္းေလးလည္းရွိ၊ ၾကဳိးစားခ်င္စိတ္ေလးလည္း ရွိတဲ့သားကုိ ေဖေဖ့မိတ္ေဆြ ေဒါက္တာေဇာ္လင္းထြန္း တုိ ့မိသားစု ကပဲ ေဆးတကၠသုိလ္ဆက္တက္ဖုိ ့ တာဝန္ယူေပးခဲ့တာ ။ ေနာင္နွစ္ဆုိ သားလည္းဆရာဝန္ ျဖစ္ၿပီ ။ ဒီေတာ့
ေဒါက္တာေဇာ္လင္းထြန္းက အမိမဲ့ေနတဲ့ သူ ့သမီးေလး ထားကု္ိ သူမ်က္ေစ့မမွိတ္ခင္မွာ သားနဲ ့ေနရာ ခ်ေပးခဲ့ခ်င္တယ္တဲ့ ။ ေဖေဖတုိ ့ကေတာ့ ေခါင္းညိတ္ခဲ့ၿပီ”
ေဖေဖ ကုိယ္တုိင္က ေျပာေနသည့္စကားတုိ ့မွ ဟုတ္ပါေလစ ဟု သူ ့နားကုိပင္ သူ မယုံခ်င္သလုိျဖစ္မိသည္ ။ ေဖေဖတုိ ့ကေတာ့ ေခါင္းညိတ္ခဲ့ၿပီတဲ့ ။ ေက်းဇူးရွင္မိဘ နွစ္ပါးကမွ ေခါင္းညိတ္ခဲ့လွ်င္ သူသည္လည္း ေခါင္းညိတ္ရုံသာ ရွိေတာ့သည္ေပါ့။
သုိ ့ေသာ္ ထုိ ေန ့မွ စ၍ သူ ေဆးတကၠသုိလ္ ဆက္မတက္ျဖစ္ေတာ့ ။ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးခဲ့သည့္မိန္းမတစ္ေယာက္ ေရွ ့သုိ ့ဒူးေထာက္ခစားပါမွ တုိးတက္ရမည့္ သူ ့ ဘဝကုိ သူကုိယ္တုိင္ အညႊန္ ့ခ်ဳိးပစ္လုိက္၏။
သူနွင့္ ထားဆုိေသာ အမ်ဳိးသမီးတုိ ့၏ မဂၤလာပြဲသည္ သူ ့အတြက္ေတာ့ အနာဂတ္တစ္ခုလုံး မီးေလာင္တုိက္သြင္းသည့္ပြဲျဖစ္ခဲ့သည္။ ထားသည္ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ စြဲမက္ေလာက္သည့္ အိေၿႏၵသိကၡာနွင့္ အလွတရားတုိ ့ ျပည့္စုံသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္ ။ သုိ ့ေသာ္ သူသည္ နွစ္ဖက္မိဘ တုိ ့ ေခါင္းခ်
ၿပီးသည္နွင့္ ထားနွင့္ေဝးရာသုိ ့ ရြက္လႊင့္ခဲ့ေတာ့သည္ ။
............................................................................................................
(၅)
“ဖ်န္း..”
သူ ့ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလုံးရွိအားတုိ ့က လက္ဖဝါးမွ တဆင့္ ထား၏ပါးျပင္ေပၚသုိ ့ အရွိန္ျပင္းစြာ က်ေရာက္သြားေတာ့သည္ ။ သူမက နီရဲသြားေသာ ပါးျပင္အားလက္ျဖင့္ ပြတ္လ်က္ေမာ့ၾကည့္လာသည္ ။သူမပုိင္ဆုိင္သမွ် အရာအားလုံးတုိ ့တြင္ သူ အမုန္းဆုံးသည္ သူမ၏ မ်က္ရည္တုိ ့ျဖစ္သည္ ။
သူက လက္ထဲမွ ေဆးထုပ္ျဖင့္ ထားအား ပစ္ေပါက္လုိက္သည္ ။
“ ဒါက ဘာလဲ မိေရႊထား ၊ ငါက ကေလးလုိခ်င္ပါတယ္ဆုိမွ မင္းက ငါ့ကုိ အရြဲ ့ တုိက္ၿပီး ဒီေဆးေတြကုိ ငါမသိေအာင္ စားေနတယ္ေပါ့ ။ ဘာလဲ ငါ့လုိေရာဂါသည္တစ္ေယာက္နဲ ့ရတဲ့ကေလး မင္းက မလိုခ်င္ဘူးေပါ့ ဟုတ္လား”
“မဟုတ္..မဟုတ္ရပါဘူး..ကုိရယ္ ”
“ ဘာမဟုတ္ရမွာလဲကြ ၊ မင္းရ ဲ ့စိတ္ကုိ စမ္းခ်င္လုိ ့ ငါ့မွာ HIV ရွိတယ္လုိ ့ ေဝလင္းနဲ ့တုိင္ပင္ၿပီး မင္းကုိ ညာထားတာ ။ မင္းက ခုေတာ့..”
“ မဟုတ္ဘူး.........”
သူမထံမွ ဤမွ်ေလာက္က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံအား တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ သူမၾကားဖူးခဲ့ပါ။ အခုေတာ့ သူမက သူ ့အား သြက္သြက္ခါေအာင္ပင္ ျပန္၍ ေအာ္ေနတတ္ေလၿပီ ။
“ မဟုတ္ရင္ ဘာသဘာလဲ ။ ဘာသေဘာလဲ ..ကဲ..မင္းေျပာ ”
သူ ရွိသမွ် အားတုိ ့နွင့္ သူမ၏ ပုခုံး နွစ္ဖက္အား ဆြဲခါပစ္လုိက္သည္ ။
“ ထား...ကေလးယူလုိ ့မရဘူး..။ ထားမွာ HIV ရွိတယ္”
“ ဘာ..”
နားနွစ္ဖက္ကုိ လက္နွင့္အုပ္မိရင္း ယုိင္လဲက်လုမတတ္ျဖစ္သြားေသာ ခႏၶာကုိယ္အား သူ အခ်ိန္မီထိန္းထားလုိက္ရသည္ ။ထုိ ့ေနာက္ သူမနွင့္ နီးနုိင္သမွ် နီးေအာင္ သူ တုိးကပ္သြားလုိ္က္မိသည္ ။
“ ဘာေျပာတယ္..၊ မင္းမွာ...မင္းမွာ HIV ရွိတယ္ ။ ဟုတ္လား မိထား”
“ ဟုတ္တယ္.။ ထားမွာ HIV ရွိတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေဆးေတြ ..ေသာက္..ေသာက္...”
“ကဲကြာ..ကဲကြာ.”
“ဖ်န္း....ဖ်န္း"
ရွိသမွ်အားတုိ ့ျဖင္ ့ ဘယ္ဘက္ပါးေရာ ညာဘက္ပါး ပါ သူ ရုိက္ထည့္ပစ္လုိက္သည္ ။ျဖစ္နုိင္လွ်င္ သူမကုိ သူ သတ္ပစ္လုိက္ခ်င္သည္ ။
“ မင္းက အဲဒါကုိ ငါျပန္ေရာက္စက ဘာလု္ိ ့မေျပာတာလဲ ။ ငါ လိမ္ထားတာကုိ သိလုိ ့ေပါ့ ဟုတ္လား”
“ မသိရပါဘူး ကုိရယ္..။ ထား....ထား....ကုိ ့ကုိယ္ ခ်စ္လုိ ့ပါ..။ ကုိယ္ နဲ ့ထား မခြဲနုိင္လုိ ့ပါ ”
“ ဘာ..၊ မင္းက ငါ့ကုိ ခ်စ္လုိ ့ ။ မင္းအေဖရဲ ့ေက်းဇူးတရားေတြနဲ ့ငါ့ကုိ သိမ္းပုိက္ထားၿပီးေတာ့ ဘာအခု မွ ငါ့ကုိ ခ်စ္လုိ ့။ ဟား...ဟား...ေသလမ္းသြားမွ ငါ့ကုိ ခ်စ္လုိ ့ေပါ့.. ဟုတ္လား ”
သူ ့ေဒါသတုိ ့က ထုိမွ် နွင့္ရပ္မသြား ။ သူမ၏ လည္တုိင္အား သူ ့လက္အစုံတုိ ့ျဖင္ ့ တင္းက်ပ္စြာျဖစ္ညွစ္ပစ္လုိက္သည္ ။
“ ေသစမ္း..မိထား...၊ ငါ့ကုိ ယုတ္မာတဲ့ မိန္းမ”
“ ေဟ့ေကာင္ ကုိရဲ ..မလုပ္နဲ ့..၊ မင္းမွားမယ္ ။ ေဟ့ေကာင္ေျပာလုိ ့ မရဘူးလား...၊ ကဲကြာ. ကဲကြာ”
အိမ္ထဲသုိ ့ေျပးဝင္လာေသာ ေဒါက္တာေဝလင္းဦး၏ အားပါလွေသာ လက္သီးမ်ားက သူ ့မ်က္နွာဆီသုိ ့ တရစပ္ေျပးဝင္လာၾကသည္ ။သူ့ ့ကုိ္ယ္ခႏၵာက ေျပေလ်ာ့သြားေသာ ဖြဲအိတ္တစ္အိတ္ကဲ့သု္ိ ့ ရိတြဲက်သြား၏။
“ မင္းကမွ လူယုတ္မာကြ ။ မင္းျပန္လာၿပီးေသြးစစ္ေတာ့ မင္းကသာ ညာတယ္လုိ ့ေျပာတာ ၊ မင္းမွာ HIV က တကယ္ရွိတယ္ကြ ”
“ဘာ..”
သူ ့ေခါင္းက ဝန္အျပည့္တင္ထားေသာ ကုန္တင္ကားၾကီးနွင္ ့ အက်ိတ္ခံလုိက္ရသလုိ ပရမ္းပတာျဖစ္သြားသည္ ။
“ ငါ့ကုိ နားလည္ေအာင္ေျပာပါ..၊ ငါ့မွာ ..ငါ့မွာ..”
“ ဟုတ္တယ္..။ မင္းျပန္လာကတည္းက မင္းက HIV positive ။ မင္းက လိမ္ညာခုိင္းတာေရာ ..မင္းမွာတကယ္ရွိေနတာပါ ထားကုိ ေျပာၿပၿပီး မင္းကုိ အားေပးကုသဖုိ ့ ငါၾကဳိးစားခဲ့ပါေသးတယ္ကြာ ။ ဒါကုိ မင္းက
ခရီးေရာက္ခါစ ။ မင္းကုိ အတင္းအဓမၼယူထားတယ္လုိ ့သူ ့ကုိစြပ္စြဲထားေလေတာ့ ၊ ငါသူ ့ကုိ ဘယ္လုိမွ ေျပာျပလုိ ့မရဘူးကြာ ။ သူတစ္ေယာက္ထဲ ငါ့ဆီလာၿပီးေသြးစစ္ေတာ့ သူ ့မွာ လည္း ကူးစက္ခံေနရၿပီ ဆုိတာကုိ
သိရက္နဲ ့ေပ်ာ္ေနတယ္..ငရဲရာ..။ သူ ေပ်ာ္ေနတယ္ ။ ငါလည္း နင့္ကုိ ဒီေလာက္ေတာင္ ပစ္ပစ္ခါခါျဖစ္လွတဲ့ေကာင္ ဘာလုိ ့အသက္ပါေပးၿပီးခ်စ္ရတာလဲလုိ ့ေမးေတာ့ ဘာေျပာလဲသိလား ငရဲ ။ မင္းကုိ ခ်စ္လုိ ့တဲ့ ။ မင္းကုိ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသား ကတည္းက သူက ခ်စ္ေနတာတဲ့ ။ မိန္းကေလး အိေၿႏၵ သိကၡာကုိ မငဲ့ သူ ့အေဖ
ကုိ အတင္းပူဆာၿပီး မင္းကုိရေအာင္ၾကဳိးစားခဲ့တာတဲ့”
သူ နားနွစ္ဖက္ကုိ ကေယာင္ကတန္း ပိတ္ထားလုိက္မိသည္ ။ ဒါဆုိ သူမွား သြားၿပီေပါ့ ။ ထား..။ ထား ဘယ္မွာလဲ ။ သူ ထားကုိ အေရးတၾကီး လုိက္ရွာမိလုိက္သည္။
“ထား..၊ထား မရွိေတာ့ဘူး ။ သူငယ္ခ်င္း ထားဘယ္ေရာက္သြားၿပီလဲ...ထား........ထား..”
.................................................................
(၆)
“ေလယာဥ္ေပၚတြင္စီးနင္းလုိက္ပါလာၾကသည့္ ခရီးသည္မ်ားရွင္... မၾကာမီ အခ်ိန္အတြင္း ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာေလဆိပ္သုိ ့ ေလယာဥ္ဆင္းသက္ေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသျဖင့္ထုိင္ခုံခါးပါတ္မ်ားပတ္ထားၾကပါရန္ေလးစားစြာ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္..ရွင္..”
စပီကာမွ ထြက္လာသည့္ ေလယာဥ္မယ္ကေလး၏ ခ်ဳိျမျမအသံေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ရာမွ သူနုိးလာခဲ့ရေတာ့သည္ ။ ေခြ်းေစးတုိ ့ျဖင့္ ရႊဲနစ္ေနေသာ သူ ့အား ေဘးခ်င္းကပ္ထုိင္လွ်က္ရွိသည္ ့သူငယ္ခ်င္းမွ နားမလည္နုိင္စြာျဖင့္
“ မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ..ကုိရဲ ” ဟု ေမးေသးသည္ ။သူ မေျဖမိေတာ့ပါ ။ သူ စဥ္းစားေနမိသည္က သူ ျပန္အလာကုိ ေစာင့္ၾကဳိေနမည့္ ခ်စ္ဇနီး ထားအား
သူ ့အေပၚ ယုံၾကည္စိတ္ခ်နုိင္ေစရန္ သူ ့ သူငယ္ခ်င္း ေဒါက္တာ ေဝလင္းဦး၏ ဓါတ္ခြဲစမ္းသပ္ခန္းသုိ ့ ေခၚ၍ ရဲရဲၾကီး ေသြးစစ္ျပရန္သာ ျဖစ္ပါသည္ ။
Original Credit| author | nyanlynnhtay | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| permlink | aimyapnundefinedn-0t-b977eec5b67f6 | ||||||
| category | esteem | ||||||
| json_metadata | {"links":[],"image":["https://img.esteem.ws/amk632k591.jpg","https://img.esteem.ws/wf8v6j2c8n.jpg","https://img.esteem.ws/6cv7ak1qif.jpg","https://img.esteem.ws/n6zy9czoae.jpg","https://img.esteem.ws/k1nxn3kcjs.jpg","https://img.esteem.ws/vou633mplv.jpg","https://img.esteem.ws/80b98nc788.jpg"],"tags":["esteem","good-karma","myanmar","life"],"app":"esteem/1.5.1","format":"markdown+html","community":"esteem"} | ||||||
| created | 2018-03-15 06:36:12 | ||||||
| last_update | 2018-03-15 06:36:12 | ||||||
| depth | 0 | ||||||
| children | 0 | ||||||
| last_payout | 2018-03-22 06:36:12 | ||||||
| cashout_time | 1969-12-31 23:59:59 | ||||||
| total_payout_value | 0.392 HBD | ||||||
| curator_payout_value | 0.122 HBD | ||||||
| pending_payout_value | 0.000 HBD | ||||||
| promoted | 0.000 HBD | ||||||
| body_length | 12,067 | ||||||
| author_reputation | 129,793,236,865 | ||||||
| root_title | "အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ၀တၳဳ" | ||||||
| beneficiaries |
| ||||||
| max_accepted_payout | 1,000,000.000 HBD | ||||||
| percent_hbd | 10,000 | ||||||
| post_id | 44,532,182 | ||||||
| net_rshares | 162,076,072,900 | ||||||
| author_curate_reward | "" |
| voter | weight | wgt% | rshares | pct | time |
|---|---|---|---|---|---|
| good-karma | 0 | 56,883,325,538 | 0.06% | ||
| demo | 0 | 50,526,073 | 0.06% | ||
| feruz | 0 | 235,337,454 | 0.06% | ||
| esteemapp | 0 | 102,915,421,948 | 0.06% | ||
| banjo | 0 | 232,862,482 | 1% | ||
| nyeinchan | 0 | 85,743,556 | 14.87% | ||
| nyanlynnhtay | 0 | 465,994,946 | 100% | ||
| alibaa | 0 | 612,499,578 | 100% | ||
| sanaung53 | 0 | 594,361,325 | 100% |