Upadek cywilizacji zachodu. Dużo o tym mówimy. Dużo o tym piszemy. Powstają teksty, które przypominają nam rys historyczny poprzednich potęg. A teraz okazuje się, że właśnie jesteśmy świadkami zmierzchu potęgi naszej. Nawet jak ujmiemy ją grzecznościowo jak papież Franciszek, który mówi, że Europa to teraz taka starsza ciotka to nie zmieni faktu, że przegrywamy i nie mamy nic w sumie do zaoferowania. Ale kto jest temu winien? Tamci? Czy też my? Tutaj w sukurs przychodzie znakomity film, który przypadkowo znalazłem na YouTube: „Czterej jeźdźcy apokalipsy”.  

https://www.youtube.com/watch?v=PbudoTJJmM8

To dzieło to krzyk niemocy dotyczący tego co zabija cywilizację zachodu. Twórcy znakomicie wychwycili 4 elementy:

- chciwość finansjery kosztem całych społeczeństw. Jej pokłosiem jest umierająca wspólnota, podziały społeczne i oderwanie od rzeczywistości tych, którzy mają kosztem tych którzy by mieć chcieli. Ale gdy przyszedł kryzys to właśnie najbiedniejsi zafundowali uratowanie skóry najbogatszym. To tu pojawił się „socjalizm dla bogatych, kapitalizm dla biednych”.

- skrajna bieda. To właśnie ona nakręca współczesny świat, niewolnictwo. Uzależnia państw od wielkich instytucji finansowych. I pogłębia bogactwo największych korporacji kosztem upadłych państw. Ale dlaczego one są biedne? Tłumaczy to krok po kroku film, ale przede wszystkim chodzi o stworzenie iluzji, że „bez nas nie dacie rady”.

- ograniczenie zasobów. Nie potrafimy się dzielić, a planeta musi zostać wzięta w obronę. Bo jak wyżywimy 11 miliardów ludzi, którzy mają się wkrótce pojawić? Tutaj wykazany jest kompletny brak solidarności i walka o to kto będzie miał prym nad tym, co najbiedniejsi mają. I tylko to mają.

- fałszywy postęp. Staliśmy się niewolnikami rzeczy kosztem szczęścia faktycznego jak rodzina czy też zdrowe kontakty społeczne. To mocne oskarżenie konsumpcji, która wdziera się w nas, ale nie daje nam radości. To boli, gdy zauważymy, że kolejny samochód lub telewizor nie daje nam szczęścia. I szukamy alternatywy.

Film autentycznie dołujący, bo zabiera nam to na czym nasza cywilizacja jest zbudowana: nadzieję. Możemy to cofnąć, ale jako społeczeństwo jesteśmy za słabi. I tak już będzie.  Zastąpią nas te cywilizacje, które w zasady po prostu wierzą.